Parel van De Langstraat: Berg & Braam

Op een ietwat grijze dag trek ik erop uit. Met de e-bike welteverstaan. Het is maar een klein stukje fietsen. Ik mag op de koffie komen bij John en Gerry Braam in Heusden. Ik rij door de haven van Waalwijk en passeer de mega loodsen voordat ik van de rust van de Bergse Maas kan genieten. In de verte zie ik de Heusdense Brug al opdoemen.

Op mijn gemakje fiets ik door de vestingpoort van Heusden. Ik stuiter van de ene naar de andere kassei op de pittoreske weggetjes. Het heeft een zekere charme. Eenmaal in de juiste straat valt mijn oog op het bord: Berg & Braam – snoepgoed en speelspullen. Dat klinkt bekend!

Na het parkeren van mijn fiets stap ik tegelijkertijd naar binnen met een groepje jongens van een jaar of 10, die waarschijnlijk van hun zakgeld wat lekkere snoepjes gaan halen. Het is een winkeltje vol met handpoppen, houten speelgoed, bordspellen en snoepgoed in allerlei vormen en kleuren. Het is niet groot waardoor het gelijk heel knus aanvoelt. Gerry staat leuk te babbelen met de jonge mannen. Het lijkt alsof Gerry ze kent. Ook John is nog een klant aan het helpen. Wanneer ze beiden klaar zijn stel ik mezelf voor. Meteen wordt er gevraagd of ik koffie lust. Nou dat lust ik wel na het fietsen. Gerry leidt me achter de toonbank langs naar het woonhuis. Ineens staan we in de keuken.

Met een lopend koffiezetapparaat op de achtergrond en een rinkelende winkelbel nemen Gerry en ik plaats aan de keukentafel. Ik wil nu wel eens weten waar die naam Berg en Braam vandaan komt. ‘’Ja, dat is eigenlijk wel een leuk verhaal’’, zegt Gerry. ‘’We waren een borrel aan het drinken met vrienden en daar kwam de naam dus ter sprake. En onze vriend riep ineens Berg en Braam’’, vertelt Gerry met een lach. ‘’Het is een combinatie van de achternaam van John en de meisjesnaam van John’s moeder, want met mijn achternaam klonk het helemaal niet’’, grapt ze. Zo was de naam van de winkel dus geboren. Maar wat ze dan wilden gaan verkopen dat wisten ze nog niet. ‘’We hebben eerst het pand gekocht en daarna zijn wij gaan nadenken over wat we er wilde gaan verkopen’’, vertelt ze. John en Gerry hebben de ommezwaai gemaakt in 2009. Ze gingen naast hun aanvankelijke werk het avontuur aan.  

De koffie is inmiddels klaar. Terwijl Gerry bij mij de koffie inschenkt roept ze vanuit de keuken naar John, die in de winkel staat of hij ook een bakje wil. Het gevoel van gemoedelijkheid is voelbaar aanwezig. We hervatten ons gesprek. Gerry heeft mij nu toch wel nieuwsgierig gemaakt hoe ze dan uiteindelijk een speel- en snoepgoedwinkel zijn geworden.                      

‘’We zijn begonnen als winkel met speelgoed en keukengerei’’, zegt Gerry. Het was geen keuze om een winkel te beginnen met deze insteek. Het is gewoon zo gelopen. Een samenloop van omstandigheden kan je het ook wel noemen. ‘’Aanvankelijk wilde ik een Dille & Kamille, maar daar zaten wat haken en ogen aan waardoor dit hem niet ging worden’’, vertelt Gerry. Het stoppen van een speelgoed en keukengerei winkel in Heusden gaf ons de ruimte om met een soortgelijke winkel te starten.

Jaren later werden John en Gerry benaderd. Door een collega-ondernemer. Hij vroeg aan hen of ze geïnteresseerd waren om zijn snoepgoed over te nemen, omdat hij met zijn snoepwinkel ging stoppen. Tegen het snoepgoed werd geen nee gezegd. Alleen werd het misschien te veel van het goede. ‘’Het werd duidelijk dat we ons beter konden gaan focussen op bepaalde producten’’, zegt Gerry. ‘’We hebben de keukenspullen naar een vluchtelingenorganisatie gebracht en zijn doorgegaan als speel- en snoepgoedwinkel’’, voegt ze eraan toe.

Al doende leert men is het credo van John en Gerry. Op die manier runnen nu al vele jaren met succes Berg & Braam als speel- en snoepgoedwinkel. Toch moet ik Gerry vragen of het net zo goed gaat als de voorgaande jaren. Met de opkomst alle webshops tegenwoordig lijkt mij het lastig om zo’n zaak open te houden. Gerry geeft mij gelijk. ‘’Het is zeker lastiger geworden, maar wij gaan hierin ook mee’’, zegt ze. Hun dochter heeft onlangs ook een webshop voor de verkoop van speelgoed ontwikkeld. ‘’Je moet tegenwoordig creatief zijn’’, stelt ze. Creatief zijn John en Gerry zeker. Zo zijn ze naast winkel ook pakketpunt geworden voor bijna alle pakketdiensten. Dit zorgt voor een constante inloop van mensen. Een slimme zet vind ik.

Het winkeltje doet mij denken aan de winkel van mijn oma die ook houtenspeelgoed verkocht. Nostalgische gevoelens. Niet alleen dat draagt daaraan bij, maar ook het feit dat ik diezelfde handpop zag staan die ik vroeger had toen ik een jaar of 10 was. Wat een toeval! ‘’We geven in ons assortiment de voorkeur aan houten speelgoed en poppen’’, zegt Gerry. Ook gaat Gerry mee op de duurzame toer. ‘’Dat vinden klanten steeds belangrijker’’, merkt ze op. Zo vond ze laatst speelgoed wat was gemaakt van suikerriet. Hoe is dat toch mogelijk, denk ik. Maar dit is blijkbaar een trend deze zomer.

Als we over het snoepgoed beginnen raken we niet uitgepraat. Ik krijg het idee dat Gerry dit wel zó leuk vindt om te doen. Het snoepgoed trekt niet alleen kinderen aan, maar ook de ouders van de kinderen. Zij vinden het leuk, omdat het hen herinnert aan hun jeugd. Ze zijn dus vaak even enthousiast als de kids. Dit komt omdat Berg & Braam veel oudhollandse snoepjes in de schappen heeft liggen. ‘’Het leukste aan het verkopen van snoep zijn de kinderen die hier komen’’, zegt Gerry, ‘’ze komen ook speciaal naar ons om te vragen of wij een specifiek snoepje hebben’’. ‘Wat voor specifiek snoepje?’’, vraag ik haar. ‘’Er is een trend gaande op TikTok met Aziatische en Amerikaanse snoepjes’’, vertelt Gerry.

‘’Dan komen die kinderen dus naar mij toe met hun telefoontje, en laten ze iets zien en vragen mij om het te bestellen’’, vertelt ze. Daarna gaat Gerry zelf op onderzoek uit. We grappen samen dat de kinderen die hiervoor komen eigenlijk een soort gratis trendspotters zijn.  

Op mijn vraag wat het populairste snoepje kon Gerry niet gelijk een antwoord op geven. Ze roept John erbij. Het is leuk om Gerry en John samen te zien denken over mijn vraag. Uiteindelijk komt het erop neer dat ze niet één specifiek snoepje kunnen noemen. ‘’Dan zijn de dropjes, kaneelstokjes en salmiakbrokken toch wel de meest gekozen snoepjes door volwassenen’’, vertelt John. Bij de kinderen is het een ander verhaal. Zij zoeken juist meer de afwisseling.

Het verhaal achter de snoep is voor Gerry ook belangrijk. Daarom dat ze ook zo geïnteresseerd is in die fancy snoepjes uit het buitenland. Maar tegen mij begint ze een verhaal over een speciaal snoepje dat zijn oorsprong dichterbij huis heeft gevonden. Namelijk Jodenvet of tegenwoordig borsthoning. Voor oudere lezers klinkt het misschien bekend, maar ik moest aan Gerry toch vragen wat dit precies is. ‘’Borsthoning is een bijproduct vanuit de aardappelindustrie’’, zegt ze. De witte brokken bestaan uit zetmeel. Het zetmeel wordt bij het in de mond houden omgezet in een warm-zoete smaak. ‘’Naast dat het door vele mensen was geliefd, werd het in De Langstraat om leer soepel te houden’’, leer ik van Gerry.

Het gesprek nadert zijn einde. Mijn hand is ondertussen lam door het noteren van alles wat Gerry heeft verteld. Ze spreekt met zoveel enthousiasme over haar zaak dat ze mij helemaal heeft meegenomen. Ze spreekt de mooie woorden, ‘’ik word er niet rijk van, maar vooral sociaal rijk’’. Deze woorden beschrijven het perfect. Bij Berg & Braam is nog ruimte voor persoonlijke aandacht. Daarom ook dat klanten het een winkel van vroeger vinden. Die aandacht levert ook veel mooie verhalen op. ‘’Zo is er een gezin dat elk jaar tijdens hun vakantie terugkomt, hun kinderen zie ik opgroeien. Hoe mooi is dat’’, vertelt Gerry.

Ik bedank Gerry voor haar openhartige verhaal. Nu moet zijzelf ook weer aan de bak, want de winkel loopt weer aardig vol. En ik ga tussen de vele snoepjes op zoek naar boterwafeltjes. Die zijn toch zo lekker!

Breng zelf eens een bezoekje aan Berg & Braam.