Geschiedenis van De Langstraat

De Langstraat is de naam die al eeuwenlang wordt gebruikt om het centraal gelegen gebied in de Nederlandse provincie Noord-Brabant aan te duiden. Het is ontstaan uit een dijk die na de St. Elisabethsvloed werd aangelegd, van oost naar west door een moerassig landschap dat zich bevond tussen de Maas en de hoger gelegen zandgronden. Hierlangs vestigden zich boeren en ontstond een lint van nederzettingen. Eeuwenlang, van de 13e tot 17e eeuw, was turfwinning hier de voornaamste bron van inkomsten. Agrariërs ontgonnen het land in lange stroken, gescheiden door sloten of hagen, die loodrecht op de dijk stonden; het zogeheten slagenlandschap. Door de regelmatige overstromingen van de buitenpolders was het gras van extreem stevige kwaliteit en speelde tot de 19e eeuw hooibouw een belangrijke rol in de regio. Met de gouden drie-eenheid (vee, bossen met eiken en stromend water) binnen handbereik, ontstond in De Langstraat in de 18e eeuw een bloeiende schoen- en ledernijverheid. Sinds de achteruitgang van de schoenenproductie was de regio gedwongen om een andere richting in te slaan. In 1933 werd er in het dorp Kaatsheuvel een sportpark aangelegd. Dit was de basis voor de Efteling, dat is uitgegroeid tot het grootste pretpark van de Benelux. Mede door de groei van de Efteling is De Langstraat nu sterk gericht op leisure.